Պատկերացրեք՝ մեր աշխարհում աճում են միայն մի տեսակի ծառեր՝ բոլորը մի գույնի, բոլորը՝ մի բոյի, բոլորը՝ մի տեսակի, շարքերով: Կուզենայի՞ք ապրել նման աշխարհում:
Պատկերացրեք` աշխարհում չկան գույներ՝ ամեն ինչ սև ու սպիտակ է, ոչ մի բացառություն, ոչ մի գույն: Ու աշխարհին էլ հայտնի չէ հայոց պարծանք որդան կարմիրը: Ու երբեք չենք կարող վայելել ծիածանի ֆենոմենը: Կուզենայի՞ք նման աշխարհում ապրել:
Պատկերացրեք՝ չկան այս շենքերը մեր գեղեցիկ մայրաքաղաքում, ու միայն, ասենք, խռուշովկաներ կամ էլ վարդագույն տուֆից պատրաստված ինչ-որ շենքեր միայն: Դուք կո՞ղմ եք դրան:
Իսկ բոլոր ճանապարհները և մայթերը միատեսակ են, միևնույն գույնի, ու չկա ոչինչ, ոչ մի այլընտրանք, ոչ մի գույն:
Սա է կյանքը. բազմազան, բազմագույն, զանազան, տարբեր, տարատեսակ, լի հոմանիշներով ու հականիշներով… Եթե դուք չեք մերժում վերը նշվածը, ինչո՞ւ եք մերժում սեռական բազմազանությունը. ինչո՞ւ բոլոր տղամարդիկ և կանայք պետք է լինեն տարասեռական, հատկապես եթե հաշվի առնենք, որ դա մեր ընտրությունը չէ միայն:
ԲԱԶՄԱԶԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ ԽԱՐԱՆ ՈՒ ԱՄՈԹ ՉԷ. ԴԱ ԲՆԱԿԱՆ ԿԱՐԳՆ Է, ԴԱ ՀԱՐՍՏՈՒԹՅՈՒՆ Է, ԴԱ ՊԱՏԻՎ ՈՒ ՕՐՀՆԱՆՔ Է: ՄԵՆՔ ԱՄԵՆ ՕՐ ՄԻ ՏԵՍԱԿԻ ՄԻՍ ՈՒ ԽՈՏ (ԲՈՒՅՍ), ՄԻՐԳ ՈՒ ԲԱՆՋԱՐԵՂԵՆ ՉԵՆՔ ՈՒՏՈՒՄ. ՄԵՆՔ ԸՆՏՐՈՒՄ ԵՆՔ ՇՌԱՅԼ ԲՆՈՒԹՅԱՆ ԲԱԶՄԱԶԱՆ ՊԱՐԳևՆԵՐԻՑ:
ՄԵՆՔ ԱՄԵՆ ՕՐ ՓՈՂՈՑՆԵՐՈՒՄ, ՀԵՌՈՒՍՏԱՑՈՒՅՑՈՎ և ԱՅԼ ՄԻՋՈՑՆԵՐՈՎ ՇՓՎՈՒՄ ԵՆՔ ՈՉ ՄԻԱՅՆ ՏԱՐԱՍԵՌԱԿԱՆ, ԱՅԼև ՆՈՒՅՆԱՍԵՌԱԿԱՆ և ԱՅԼ ԿՈՂՄՆՈՐՈՇՎԱԾՈՒԹՅԱՆ ՏԵՐ ՄԱՐԴԿԱՆՑ ՀԵՏ՝ ՀԱՃԱԽ ԴՐԱ ՄԱՍԻՆ ՉԻՄԱՆԱԼՈՎ: ԲԱԶՄԱԶԱՆ — ՀԱՐՈՒՍՏ, ԲԱԶՄԱԶԱՆ — ՈՒԺԵՂ, ԲԱԶՄԱԶԱՆ — ՀԵՏԱՔՐՔԻՐ…
Տարբերություն, Փոխըմբռնում, Հավասարություն 